Bielsko-Biała leży w południowej części województwa śląskiego, niemalże na granicy z Małopolską. Powstała z połączenia dwóch miast. Śląskie Bielsko skupiało niegdyś produkujących sukna i ceramikę, a małopolska Biała była wioską tkaczy. Proces spajania miasteczek rozpoczął się na przełomie XIX i XX wieku, a zakończył w roku 1951 nadaniem nowej, oficjalnej nazwy.
Włókiennictwo – Bielsko-Biała
Od najdawniejszych lat, w Bielsku i Białej królowało rzemiosło, a wśród różnych jego dziedzin – włókiennictwo. Tak było aż do międzywojnia, które było czasem jego wyjątkowego rozkwitu. “Bielska wełna” to ówczesny synonim do dzisiejszego “towaru luksusowego”. Niestety, czas wojny spowodował ogromne zniszczenia, także w tej części kraju. Po roku 1945 rozpoczęto powolne przywracanie fabryk do dawnej świetności. Niekiedy poszczególne zakłady łączono w większe całości. Puste wnętrza zaczęły zapełniać się pracownikami. Wkrótce wiele obiektów posiadało już całą linię produkcyjną, od przędzalni po farbiarnię. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o tej wyjątkowej historii miasta, polecamy Wam wycieczkę do Starej Fabryki, którą opisana jest w zakładce z atrakcjami regionu. 🙂
Bielsko-Biała – rynek
Kształt rynku w Bielsku-Białej niezmienny jest od XII wieku, kiedy dopiero powstawało Wzgórze Miejskie, centralna część dawnego Bielska. Podczas prac archeologicznych pod koniec XX wieku odkryto przez lata skrywane przez dziedziniec tajemnice. Były to między innymi pozostałości po miejskiej wadze, kamiennej studni i drewnianym ratuszu, który zdobił plac jeszcze w renesansie. Niestety, mimo licznych zabytków, przez lata rynek tracił swój prestiż z powodu zaniedbania. Dopiero w 1998 roku, po zawaleniu się jednej z kamienic, rozpoczęto rozważania nad jego rewitalizacją. Pierwszy etap przebudowy bielskiej starówki zakończono w 2006 roku. Środek dziedzińca zdobi fontanna z pomnikiem Neptuna, a pobliska zabudowa pochodzi w dużej mierze z przełomu wieków XVII i XVIII. Jest to jeden z ciekawszych punktów na mapie Starego Miasta.
